Gustave Flaubert (Rouen, 1821-imanje Croisset, 1880), uz Balzaca i Stendhala najznamenitiji francuski pisac XIX. stoljeća. Mladenačka su mu djela, posebice roman U mjesecu stu­denom (Novembre, 1842), melankolično-autobiografskog ugođaja, s čime se obračunava u remek-djelu mo­derne proze, romanu Gospođa Bovary (Madame Bovary, 1857). Godine 1862. objavio je povijesni roman Salammbô, slijedi znamenita verzija Sentimental­nog odgoja (L’Éducation sentimentale, 1869). Napisao je još “filozofsko-pjesničku rapsodiju“ Kušnja sv. Antuna (La Tentation de Saint Antoine, 1874) i Tri priče (Trois contes, 1877). Godinu dana nakon piščeve smrti objav­ljen je roman Bouvard i Pécuchet (Bouvard et Pécuchet, 1881). Flauberta se smatra najvećim francuskim majstorom stila, a po osviještenosti književnog postupka i kvaliteti rada na tekstu on je već prvi moderni pisac posve u duhu XX. stoljeća.