* Podaci se odnose na razdoblje do datuma izlaska autorove knjige koju smo objavili

Mitko Madžunkov (Strumica, 1943), pripovjedač, romanopisac, dramski pisac, esejist.
Gimnaziju je završio u rodnom gradu, a diplomirao na Filološkom fakultetu u Beogradu na grupi za svjetsku književnost i teoriju književnosti. Književnu karijeru je započeo u Beogradu 1965. godine pripovijetkom “Uskrsnuće”. Više od trideset godina, sve do umirovljenja, radio je u Biblioteci grada Beograda.
Bilingvalni je autor, neke je knjige prvotno objavio na srpskome. Važnija prva izdanja: knjige pripovjedaka Čudan susret (1970), Ubij govorljivog psa (1973, nagrada “Isidora Sekulić”), Nad troskotot oblaci (1974), knjige kratkih proza Međa sveta (1984, Racinovo priznanje), Paradoksalen son (1987), Drvoto na Narajana (1998), Darovi neba (2007), Grabnuvanjeto na Evropa (2008), Astragali (2016), Prikazni za gjavolot (2017), romani Kula na Brdu (1980), Domot na Aleksandar (1992, roman godine “Dječije radosti”), Kon drugata zemja (1993, knjiga godine “Makedonske književne fondacije”), Vremeto na irvasite (2003), Pticite od lanskite gnezda (2012, roman godine “Jutarnjih novina”), knjige eseja Štrkot edinak i negovotojato (2000), Čehov ili Tajna pripovedanja (2006), Rodnoto mesto na literaturata (2008), drame Golemiot smok (1986, nagrada “Vojdan Černodrinski”), Senkata (1988, ista nagrada), Pusta zemja (1989), Pat za Lihnidos (1994), Melnica (1996), Čudo golemo (2004). Autor je (s Jasminom Racković) antologije Pripovetke o Beogradu (1978) u dva toma. Konačnim i mjerodavnim izdanjem smatraju se njegova Izabrana djela (Izdavački centar TRI, Skopje, 2013-2018). Dobitnik je makedonske Državne nagrade “11 Oktomvri”, nagrade za životno djelo “Vojdan Černodrinski”, a dvaput je dobio i godišnju nagradu rodnoga grada Strumice. Zastupljen je u stranim antologijama, prevođen na više jezika, a i sâm se bavio prevođenjem. Godine 2006. vratio se iz Beograda u Makedoniju. Član je Makedonske akademije nauka i umjetnosti.