Roger Caillois (1913-1978), francuski intelektualac, prevoditelj i izdavač, bavio se širokim rasponom disciplina, uključujući sociologiju, biologiju, antropologiju, geologiju, lingvistiku, religiju i mitologiju te nastojao pokazati kako se domene ljudske spoznaje isprepleću i utječu jedna na drugu. Vrlo rano upoznaje se s nadrealistima i njihovim idejama o slobodi misli, jezika i ljudskog iskustva te općenito oslobađanja ljudskog uma. Nakon neslaganja s Andréom Bretonom 1934. godine napušta nadrealističku skupinu i s Georgesom Batailleom i Michelom Leirisom u Parizu okuplja grupu Collège de Sociologie, koja je bila posvećena istraživanju aktivne prisutnosti svetoga u društvu. Nakon što je upoznao argentinsku filozofkinju Victoriu Ocampo, 1939. godine seli se s njom u Argentinu. Ondje izdaje svoju prvu knjigu Čovjek i sveto (L’Homme et le Sacré, 1939). U Argentini između ostalog piše tekstove u kojima osuđuje nacističku okupaciju Francuske. Nakon rata vraća se u Francusku, radi za UNESCO te pokreće poznati interdisciplinarni filozofski časopis Diogenes. Godine 1971. izabran je za člana Francuske akademije. Najpoznatiji je po djelu Igre i ljudi (Les Jeux et les Hommes, 1958) u kojem interpretira društvene strukture na osnovi forme igre, čime daje znanstveni doprinos ludologiji.